Aslında hak veriyorum, yeni tanışan insanların birbirlerine sorabilecekleri soru adedi stoklarla sınırlıdır.
Ee, yaşımda artık : ^En çok babanı mı seviyorsun yoksa anneni mi?^ sorusunu kaldırmadığı için elindekilerle yetinmeye çalışıyorlar.
'Nerelisin?'
Bir İstanbullu, bir de İzmitli olmana anlam veremiyor insanlar, altında bir bit yeniği arıyorlar.
'Peki ama; köken olarak neresi?'
Gözlerim ufak ve çekik olduğundan 'tatar'lara benzetildiğim çok olmuştur. Zaten ev arkadaşım da tatardı. Çok yadırgamadan kabul ettim, tatarlara bezediğimi. Hatta hoşuma bile gitti.
Ama..
'Elazığlı mısın?', 'Urfalı mısın?' ve ya 'Kayserili misin?' 'Trakyalı mısın? ve hatta 'Alamancı mısın?' lara hala alışamadım.
İnanın, Elazığ insanının kendine has bir yapısı var mıdır, onu da hiç bilmiyorum.
Hele hele 'Alamancı' ne yahu? Konuşmam gurbetçi gibiymiş..miş..
Bilemiyorum.
Geçenlerde, 'Lazsın' dedi birisi.
Yuh, dedim artık.
Bende artık, 'İzmitliyim' dediğimde inanmayanlara; 'Köken olarak Adıyaman' diyorum. Kendisini yolda görsem tanımam; ama yiyorlar valla..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder